Onze dochter heeft een hersenverlamming (cerebral palsy) opgelopen door zuurstofgebrek tijdens de geboorte. Ze vertoonde spastische ledematen (spastische quadriplegie of tetraplegie), onwillekeurige bewegingen (chorea) en veel slikproblemen (spastische slikfunctie). De artsen verwittigden ons dat ze erg gehandicapt was en nooit veel zou kunnen (psycho motorische retardatie).
De eerste vijf levensjaren veroorzaakten de slikproblemen heel veel ademhalingsmoeilijkheden. Ons dochter produceerde enorm veel slijmerig speeksel waarin ze zich voortdurend verslikte. Bij verslikken kwam regelmatig slijm of voedsel in de luchtpijp terecht wat zorgde voor steeds weerkerende luchtwegproblemen met moeilijk ademen. Ons dochter at slechter en slechter en vermagerde zodat de kinderartsen voorstelden om een speciale maagsonde te laten plaatsen.
Deze sonde werd een echte “pechsonde”. De sonde verzweerde, etterde en vormde abcessen, waarbij onze dochter zo ziek werd dat ze moest opgenomen worden op intensieve. Ons dochter vermagerde verder, bleef slijmen maken, haar ademhaling bleef problematisch, ze sliep slecht en werd zwakker en zwakker.
Ten einde raad vroeg ik via de meter van ons meisje hulp aan de homeopaat voor de chronisch etterende wonde. Die gaf enkele pilletjes waarmee verrassend genoeg niet enkel de wonde vlot genas, maar ons meisje plots goed begon bij te komen en beter kon slikken en zuigen. We lieten de sonde verwijderen.
Onze dochter wordt nu reeds 4 jaar homeopatisch behandeld. De negatieve spiraal waarin ze was geraakt, is gestopt en gedraaid tot een zeer positieve. Ze kan nu eten zonder zich te verslikken, eet zelfs brokjes. Ze is heel goed gegroeid en bijgekomen in gewicht. Ze vormt geen slijmen meer en haar ademhaling is zo goed als normaal. Ze is niet meer ziek geweest, op enkele lichte verkoudheden na. Zowel het inslapen als doorslapen werd normaal. Ze vertoont minder spasmen en onwillekeurige bewegingen in armen en benen. Ze heeft leren zitten en staan. Op de leeftijd van 8 jaar kon ze in het revalidatiecentrum het eerste leerjaar beginnen volgen.
Ons dochter is nu 10 jaar oud. Ze maakt nog steeds grote vooruitgang op mentaal, emotioneel, lichamelijk en motorisch vlak. Ze kan stappen met steun, ze kan zich verplaatsen met de rolstoel, ze kan zwemmen met bandjes, ze kan lezen en praten en weet wat ze wil. Ze is een vrolijke en flinke meid geworden.
Voor ons als ouders is ons gezinsleven er enorm op vooruitgegaan. Door de onoplosbare problemen en verwikkelingen draaide vroeger alles rond onze gehandicapte dochter. Alhoewel zij nu nog veel hulp nodig heeft, draait ze nu goed mee in ons gezin, wat ons erg tevreden maakt. Daarbij zijn de bezoeken aan de homeopaat nog slechts sporadisch nodig
W.G. uit As